Description
Στην ινδική κουζίνα, τα φύλλα δάφνης χρησιμοποιούνται μερικές αντί του ινδικού φύλλου, αν και έχουν διαφορετική γεύση. Χρησιμοποιούνται συχνότερα σε πιάτα με ρύζι, όπως το μπιριγιάνι και ως συστατικό στο garam masala. Τα φύλλα δάφνης συσκευάζονται συχνά ως tezpattā, δημιουργώντας σύγχυση μεταξύ των δύο βοτάνων.
Τα φύλλα δάφνης χρησιμοποιήθηκαν για γεύση από τους αρχαίους Έλληνες. Είναι βασικό συστατικό στη μαγείρική πολλών ευρωπαϊκών χωρών (ιδιαίτερα εκείνων της Μεσογείου), καθώς και στην Αμερική. Χρησιμοποιούνται σε σούπες, στιφάδο, κρέας, θαλασσινά, πιάτα λαχανικών και σάλτσες. Τα φύλλα χρησιμοποιούνται επίσης σε πολλά κλασικά γαλλικά πιάτα.
Τα φύλλα χρησιμοποιούνται συχνότερα ολόκληρα (μερικές φορές σε ένα μπουκέτο γαρνιρίσματος) και αφαιρούνται πριν από το σερβίρισμα (μπορεί να είναι λειαντικά στο πεπτικό σύστημα). Η ταϊλανδέζικη και η λαοτιανή κουζίνα χρησιμοποιούν φύλλα δάφνης σε μερικά πιάτα, επηρεασμένα από την Αραβία, κυρίως σε μείγματα κάρυ.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
In Indian cuisine, bay laurel leaves are sometimes used in place of Indian bay leaf although they have a different flavour. They are most often used in rice dishes like biryani and as an ingredient in garam masala. Bay (laurel) leaves are frequently packaged as tezpattā , creating confusion between the two herbs.
Bay leaves were used for flavouring by the ancient Greeks. They are a fixture in the cooking of many European cuisines (particularly those of the Mediterranean), as well as in the Americas. They are used in soups, stews, meat, seafood, vegetable dishes, and sauces. The leaves also flavour many classic French dishes. The leaves are most often used whole (sometimes in a bouquet garni) and removed before serving (they can be abrasive in the digestive tract). Thai and Laotian cuisine employs bay leaf in a few Arab-influenced dishes notably massaman curry.
